Десни бек, храбар, чврст, поуздан… Тек што је навршио деветнаест година живота и кренуо ка првом тиму Гласинца угасио се живот тог младића. Какав је био у фудбалу, такав је био и у рату – неустрашив, увијек јуришао напријед. Вољели су га фудбалери, вољели су га и његови другови борци. Погинуо је на оловском ратишту. Његов отац Митар, послије три мјесеца, умро је од туге.